Aneta Moryń

 

 

 

 

Gdy szukasz pomocy

Dla rodzin, rodziców i dzieci

 

Specjalistyczna Poradnia Rodzinna Dzielnicy Wawer m.st.

ul. Włókiennicza 54
04-974 Warszawa

tel. 22 277 11 97  

zaprasza do skorzystania z oferty pomocy i wsparcia dla rodziców, dzieci i młodzieży.

,Psychoterapia indywidualna osób dorosłych, , Psychoterapia grupowa dla osób dorosłych, , Psychoterapia rodzin, Psychoterapia par, , Psychoterapia dzieci, , Psychoterapia młodzieży

 

 

 

Z internetu

 

Jak sobie radzić ze stresem - porady przed egzaminem dla ósmoklasistów

 

Jak_radzic_sobie_ze_stresem_-_dla_osmoklasistow.pptx

 

Telefony zaufania - pomoc dla dzieci, rodziców i nauczycieli

POMOC_W__KRYZYSIE_PSYCHICZNYM.docx

 

Bądź sobą, jesteś cudem!

Zdjęcie z Internetu

Zdjęcie z Internetu

 

                             Zdjęcie z Internetu :)

 

Zdjęcie z Internetu :)

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna dla uczniów i rodziców

Uczniowie i rodzice, we współpracy ze szkołami, mogą korzystać ze wsparcia, jakie oferują poradnie psychologiczno-pedagogiczne. Cały czas funkcjonuje także bezpłatna infolinia 800 080 222 z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Dodatkowo takie wsparcie oferuje również poradnia on-line „Zawsze Jest Jakieś Wyjście”.

informacja o stronie "Zawsze Jest Jakieś Wyjście"

Poradnie psychologiczno-pedagogiczne

Uczniowie i rodzice mogą korzystać ze wsparcia, jakie oferują poradnie psychologiczno-pedagogiczne. Placówki te działają bez ograniczeń, zgodnie z wewnętrznymi procedurami funkcjonowania w stanie epidemii SARS-CoV-2.

Udzielanie bezpośredniej pomocy przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne polega m.in. na prowadzeniu terapii dzieci i młodzieży oraz ich rodzin. Placówki te wspierają także rodziców w rozpoznawaniu potrzeb rozwojowych i edukacyjnych, możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży oraz w rozwiązywaniu problemów edukacyjnych i wychowawczych. Informacje na ten temat są dostępne na stronach internetowych poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz w szkołach.

Poradnia on-line „Zawsze Jest Jakieś Wyjście”

Poradnia on-line „Zawsze Jest Jakieś Wyjście” powstała w odpowiedzi na zagrożenia wynikające ze stanu pandemii i potrzebę zwiększenia dostępności pomocy psychologicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli. Portal wspiera współpracę międzysektorową w zakresie ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. Poza indywidualnym spotkaniem umożliwia specjalistom wspólną grupową konsultację dotyczącej podopiecznego.

Do korzystania z poradni on-line zachęcamy w szczególności:

• poradnie psychologiczno-pedagogiczne,
• placówki doskonalenia nauczycieli,
• instytucje wspierania rodziny, pomocy społecznej,
• instytucje ochrony zdrowia, Centra Zdrowia Psychicznego,
• instytucje wymiaru sprawiedliwości,
• inne podmioty publiczne i niepubliczne w zależności od potrzeb.

Formuła on-line zapewnia specjalistom uproszczoną ścieżkę spotkań i konsultacji, co ułatwia wymianę wiedzy i doświadczeń specjalistów z różnych regionów Polski.

Osoby potrzebujące pomocy, korzystając z wyszukiwarki w postaci interaktywnej mapy Polski, mogą znaleźć odpowiedniego dla siebie specjalistę i zarezerwować termin spotkania. Ponadto poradnia posiada bazę wiedzy, w której są zamieszczone artykuły, prezentacje, informacje i scenariusze zajęć. Będzie ona aktualizowana.

Aby zarejestrować się na portalu poradni on-line należy wejść na stronę „Zawsze Jest Jakieś Wyjście”. W zakładce „zarejestruj się” należy wybrać opcję „Instytucja”, a następnie założyć profil, podając swoje dane, krótką informację o profilu działalności oraz kadrze merytorycznej. Więcej informacji na temat Poradni Psychologicznej online  

Bezpłatna infolinia 800 080 222

Dzieci, młodzież, nauczyciele i rodzice mogą uzyskać wsparcie, dzwoniąc na bezpłatna, całodobową infolinię 800 080 222. Pod tym numerem dyżurują specjaliści, którzy udzielają pomocy psychologiczno- pedagogicznej.

 

Nauka zdalna: zasady pracy w domu

 

Doświadczyliśmy już takiej sytuacji, gdy trzeba było szybko przenieść się naukę zdalną. Nie każdy umie sobie z tym poradzić. Szybko się rozpraszamy, nie potrafimy się skoncentrować na zadaniu. Jak można sobie poradzić z takim wyzwaniem? Pewne zwyczaje pomagają przestawić się na pracę sam na sam z komputerem. Oto milka patentów, które  mogą się jeszcze komuś przydać.  

 

1. Wydziel sobie miejsce do pracy/nauki 

Przygotuj uporządkowane biurko lub stół. Do tego dopasuj wygodne krzesło. To jest pierwszy element sukcesu w pracy zdalnej. W przypadku pracy/nauki zdalnej najważniejszą sprawę jest odpowiednie miejsce do wykonywania zleconych zadań. Czysty blat, na którym znajdują się tylko potrzebne rzeczy – to jest to! 

2. Zrób harmonogram pracy/nauki

To bardzo ważny punkt. Zapisz dzień wcześniej lub rano co masz do zrobienia. Najlepiej w kolejności od najtrudniejszego zadania do tego najłatwiejszego. Sama świadomość posiadania takiej listy sprawia, że możemy zachować odpowiednią dyscyplinę.

3. Określ godziny pracy/nauki i trzymaj się tego

Bez wiedzy kiedy zaczynamy pracę, i kiedy mamy ją skończyć, trudno o właściwą koncentrację. Będziemy się często rozpraszać, robić to, czego nie powinniśmy, gadać, zaglądać do social mediów. No właśnie, skoro o tym mowa, to:

4. Nie rozmawiaj. Nie zaglądaj do social mediów

Interesuje cię, czy ten youtuber wrzucił już nowy film? Czekasz na wiadomość od kolegi czy  koleżanki na messengerze? Ustal odpowiednie godziny, kiedy możesz zajrzeć i sprawdzić wszystkie interesujące cię wiadomości. I tylko wtedy. Kiedy jest czas na pracę i naukę, świat zewnętrzny nie może cię interesować. Jeśli pracujesz zdalnie, w klasie często musisz komunikować się z zespołem – to zrozumiałe. Powyższe uwagi dotyczą rozmów prywatnych i wszystkich spraw niezwiązanych z obowiązkami pracowniczymi  szkolnymi. Można zakładać słuchawki żeby nie słyszeć domowników, lub kiedy sąsiad włącza wiertarkę. 

5. Rób przerwy

Przerwy są bardzo ważne. Warto je także wcześniej zaplanować. W tym czasie możemy zajrzeć do social mediów, wykonać kilka ćwiczeń fizycznych, zatańczyć, wyjść z psem, pomedytować, zrobić kilka ćwiczeń oddechowych. Lepiej jednak unikać surfowania po sieci, bo wtedy nasz mózg wcale nie odpoczywa. Jeśli jednak musisz, to ogranicz ten czas do minimum. Niezmiernie istotną sprawą podczas przerw jest posiłek.

6. Określ stałe godziny jedzenia

Dlaczego? Z bardzo prostego powodu – jeśli jemy o stałych porach, mamy mniejszą szansę, by przytyć (a pamiętaj, że stała praca siedząca może przysporzyć kilka dodatkowych kilogramów, jeśli nie zadbasz o ruch!) Poza tym organizm przyzwyczaja się do określonych godzin, kiedy dostarczamy mu pożywienie. To zdrowy nawyk.

7. Koncentruj się tylko na jednym zadaniu

Jedno zadanie zrobione – robimy następne. Kiedy wykonujemy zadanie, nie odpisujemy na czacie do kolegi, nie odpisujemy na SMSy, nie tworzymy listy zakupów, ani nie rozpoczynamy następnych działań z listy. Chcesz skończyć o czasie? Koncentruj się tylko na jednej rzeczy.

8. Siedź przy otwartym oknie lub często wietrz pokój

Czy to ważne? Ogromnie. Dopływ świeżego powietrza, lub chociaż niedomknięcie okna w chłodniejszy dzień, powoduje, że nasz mózg może się dotlenić i lepiej pracować. Będziemy sprawniej myśleć i szybciej zapamiętywać. Zimno? Na szczęście zimy jakoś u nas nie widać, ale mamy koce, ciepłe swetry, bambosze (!) i wszelkie inne puchate kapcie. Do tego ciepła herbata, kakao, rumianek, melisa lub w porze jesienno-zimowej mikstura z pomarańczy, cytryny, szczypty kurkumy i imbiru.

 

Zapożyczone z Internetu

 

Nowe ośrodki opieki psychologicznej dla dzieci i młodzieży

http://edukacja.warszawa.pl/specjalne-potrzeby-edukacyjne/pomoc-psychologiczno-pedagogiczna/22249-nowe-osrodki-opieki

Kryzysy psychiczne dzieci i nastolatków to palący problem ostatnich lat. Dlatego Warszawa uruchamia dwa nowe zespoły terapeutyczne – przy al. Wyzwolenia 6 w Śródmieściu oraz przy ul. Przykoszarowej 16 na Białołęce.

Warszawski Szpital dla Dzieci SPZOZ będzie prowadził ośrodki środowiskowej opieki psychologicznej oraz psychoterapeutycznej, w związku z czym otwiera właśnie CenTrum ROzwoju TwojeGo POtencjału – TOGO. Centrum zapewni środowiskową opiekę psychologiczną i psychoterapeutyczną dla dzieci i nastolatków.

– Presja, której doświadczają dzieci i młodzież jest olbrzymia, a w połączeniu z brakiem czasu na rozmowę prowadzi do poważnych kryzysów psychicznych. Dlatego od dawna zabiegaliśmy o finansowanie NFZ dla nowych placówek wsparcia psychologicznego w mieście – mówi Rafał Trzaskowski, prezydent m.st. Warszawy.

Z konsultacji, diagnostyki oraz terapii indywidualnej i grupowej będą mogły skorzystać osoby uczące się do 21 roku życia oraz ich rodzice i opiekunowie prawni. Placówka zapewnia profesjonalną pomoc medyczną oraz szybki kontakt ze specjalistą. W ramach opieki ośrodek zapewnia usługi z zakresu konsultacji, diagnostyki oraz terapii indywidualnej i grupowej, obejmujące m.in. problemy kryzysu rozwoju dziecka, relacji rówieśniczych, niskiej samooceny, trudności wychowawczych, przemocy domowej, uzależnień, zaburzeń depresyjnych, emocjonalnych czy lękowych oraz trudności adaptacyjnych dzieci, wychowujących się w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Ośrodek oferuje również wsparcie dla nieletnich rodziców.

– W trosce o bezpieczeństwo podopiecznych oraz ich rodzin, ze względu na pandemię koronawirusa, w pierwszym etapie działalności specjaliści udzielają porad zarówno w formie konsultacji bezpośrednich w siedzibie Centrum TOGO, jak również zdalnie z wykorzystaniem narzędzi teleinformatycznych – mówi Izabela Marcewicz–Jendrysik, dyrektor Warszawskiego Szpitala dla Dzieci.

Wizyty nie wymagają skierowania lekarskiego i są bezpłatne. Umawianie konsultacji w TOGO odbywa się telefonicznie:

• przychodnia przy al. Wyzwolenia 6, tel. 501 408 407 (zapisy od poniedziałku do piątku w godz. 8.00-19.00);
• przychodnia przy ul. Przykoszarowej 16, tel. 501 408 409 (zapisy od poniedziałku do piątku w godz. 8.00-19.00).

 

Urząd miasta stołecznego Warszawa uruchomił

Psychologiczne Centrum Wsparcia dla Rodziców i Uczniów.

 

Ta inicjatywa to odpowiedź na zupełnie nowe potrzeby uczniów i rodziców, w niezwykle trudnym czasie epidemii koronawirusa w Polsce. Wraz z wejściem w życie w dniu 25 marca br. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej o zdalnym nauczaniu, pojawią się nowe wyzwania, ale i presja, którą odczuwać mogą zarówno uczniowie jak ich rodzice/opiekunowie. Oprócz wprowadzenia obowiązkowych zajęć dydaktycznych droga zdalną, elementem niezwykle istotnym jest dziś budowanie poczucia bezpieczeństwa dzieci i młodzieży, ułatwienie im zrozumienia własnych, trudnych emocji i emocji osób im najbliższych. W nowej sytuacji znaleźli się również rodzice. Nie wszyscy są w stanie pomóc swoim dzieciom w procesie zdalnej edukacji. Wielu rodziców może przeżywać stres i frustrację, wywołane własną sytuacją zawodową, zdrowotną, czy brakiem regularnych zajęć szkolnych, zastąpionych do tej pory nie praktykowaną edukacją zdalną.

 Proponujemy III filary wsparcia:

1. Wsparcie psychologiczne dla rodziców

 

Pomoc dla rodziców uruchamiają dwie specjalistyczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne  - „Uniwersytet dla Rodziców” (UdR) i Młodzieżowy Ośrodek Profilaktyki i Psychoterapii „MOP”.  Rodzic dzwoniąc do tych poradni, otrzyma porady dotyczące postępowania z dziećmi, które znalazły się w nowej, nieznanej sobie sytuacji - bez zwykłych kontaktów z rówieśnikami, zabaw w przedszkolach, codziennej nauki w szkole, która zastąpiona została w sposób nagły nauką zdalną.

Od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00 - 18:00 telefon rodzicielski jest czynny pod numerami:

510 205 050  (UdR)

519 047 372 („MOP”)

w sobotę i niedzielę w godzinach 10:00 – 16:00 pod numerem:

519 047 370 (UdR)

Poradą służą rodzicom także poradnie dzielnicowe, z którymi rodzice mają najbliższy kontakt w swoim miejscu zamieszkania. Informacje o działaniu można odnaleźć na stronach poradni.

 

2. Wsparcie dydaktyczne dla rodziców

 

 Warszawskie Centrum Inicjatyw Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń, wspierać będzie rodziców w towarzyszeniu dzieciom w edukacji online. Wysyłając mail na adres: zapytajeksperta@wcies.edu.pl rodzice otrzymają rady i wskazówki merytoryczne jak uczyć się w „domowej” szkole. Na merytoryczne pytania odpowiadają  nauczyciele poszczególnych przedmiotów. Uwaga: nasi eksperci nie będą rozwiązywać całych zadań np. z matematyki. To rola ucznia. My służymy radą.

 

        3. Wsparcie psychologiczne dla uczniów 

 

Wszystkie dzielnicowe poradnie psychologiczno-pedagogiczne koncentrują się na pomocy i wsparciu psychologicznym dzieci i młodzieży. Podczas dyżurów telefonicznych i online psycholodzy rozmawiają z uczniami nie tylko o sytuacjach i kłopotach szkolnych, ale przede wszystkim o lękach i stresach związanych z szerzącą się pandemią.

W każdej poradni dyżur z konsultacjami telefonicznymi i mailowymi w godzinach 9:00-19:00.

 

 

 Oferta PPP nr 17 dla mieszkańców Wawra

Rejonowa Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 17 Dla Dzielnicy Wawer znajduje się przy ul. Żegańskiej 1a ; ul. Żegańska 1a, 04-713 Warszawa; tel.: (22) 27 72 000; e-mail: ppp17@edu.um.warszawa.pl 

Jak wspierać dzieci - koronawirus

Szanowni Państwo, Drodzy Rodzice. Przesyłamy kilka wskazówek przydatnych w okresie zagrożenia epidemicznego:  

http://www.poradnia.wawer.warszawa.pl/covid.html

 

Wsparcie psychologiczne dla osób niemówiących w języku polskim

                               Osoby niemówiące w języku polskim lub niesłyszące mogą uzyskać wsparcie specjalistów                                    z poradni psychologiczno-pedagogicznych (w tym specjalistycznych).

Pomoc zdalną oferują: psycholodzy, pedagodzy, neurologopeda oraz surdologopeda. Porady w szczególności z zakresu trudności uczniów  i wsparcia rodziców w związku z nauką ich dzieci lub obecną sytuacją izolacji społecznej można uzyskać w języku angielskim, hiszpańskim, niemieckim, rosyjskim oraz migowym.

Zapraszamy do korzystania oraz przekazywania tej informacji osobom zainteresowanym.
Wykaz poradni i specjalistów w załączeniu.

• Specjalistyczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna „TOP”

Małgorzata Paprotny - psycholog (język angielski/język niemiecki) , Piątek w godz. 15.00 - 19.00, Mail: m.paprotny@poradnia-top.pl 

Hanna Szepietowska - psycholog (język angielski) , Środa w godz. 12.00 - 16.00 , Tel.: 608 - 141 - 924 , Mail: h.szepietowska@poradnia-top.pl

Kamil Jaworski - psycholog (język angielski), Czwartki w godz. 10.00 - 14.00, Mail: k.jaworski@poradnia-top.pl , Skype: k.jaworski@poradnia-top.pl 

Agnieszka Siwińska - neurologopeda (język angielski),  Środa w godz. 9.00 - 13.00, Mail: a.siwinska@poradnia-top.pl

Ewa Kozłowska - surdologoped (tłumacz języka migowego), Czwartek w godz. 9.00 – 13.00, Skype: e.kozlowska@poradnia-top.pl

•  Specjalistyczna Poradnia Profilaktyczno-Terapeutyczna dla Dzieci i Młodzieży ze Środowisk zagrożonych Alkoholizmem „OPTA”

Elżbieta Kowalska - psycholog (język angielski) , czwartki w godz. 10.00 - 12.00, Tel.: (22) 826 - 39 - 16, 506 - 399 - 683, 
Mail: elzbietakowalska@optaporadnia.pl

Kamila Kłapinska - psycholog (język angielski/ język rosyjski/ język hiszpański), Poniedziałek w godz. 13.00 - 16.00, Piątek w godz. 13.00 - 15.00
Mail: kamilaklapinska@optaporadnia.pl, Tel.: (22) 826 - 39 - 16, 506 - 399 - 683

Anna Sowińska - psycholog (język angielski/język rosyjski), Piątek w godz. 10.00 - 12.00, Mail: annasowinska@optaporadnia.pl

Karolina Suszek - pedagog (język angielski), Poniedziałek w godz. 18.00 - 20.00, Mail: karolinasuszek@optaporadnia.pl

Anna Jawoszek - pedagog (język angielski), Poniedziałek w godz. 16.00 - 18.00, Środa w godz. 16.00 - 18.00, Mail: annajawoszek@optaporadnia.pl

rozmowa przez dowolny komunikator

• Specjalistyczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna “Uniwersytet dla Rodziców”

Anna Kałuba-Korczak - psycholog (język angielski), Poniedziałek w godz. 9.00 - 18.00, Tel.: 510 - 205 - 050

 Maria Fijałkowska - psycholog (język angielski), Piątek w godz. 9.00 - 18.00, Tel.: 510 - 205 - 050

• Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 13

Beata Staniszewska - psycholog (język rosyjski), Poniedziałek  w godz. 10.00 - 14.00, Wtorek w godz. 15.00 - 19.00, Środa w godz.10.00  -  14.00

Czwartek w godz. 15.00 - 19.00, Piątek  w godz. 8.00 - 10.00, Tel.: 796 - 760 - 851

• Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 19

Eliza Rolińska-Kaniewska - psycholog (język niemiecki), Poniedziałek w godz. 15.00 - 19.00, Wtorek w godz. 13.00 - 15.00, czwartek-piątek w godz. 9.00 - 13.00, Mail: erkppp19@gmail.com 

 Małgorzata Mrówczyńska-Bajer - psycholog (język angielski), Środa w godz. 9.00 - 15.00, Mail: psych.natolin@gmail.com 

•  Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 23

Piotr Bargar - psycholog (język angielski), zgodnie z grafikiem zamieszczonym na stronie internetowej poradni, Tel.: 517 - 246 - 311

Magdalena Łuszkiewicz- pedagog (język angielski), Poniedziałki w godz. 12.00 - 16.00, Tel.: 517 - 246 - 311

Aleksandra Wielgosz - psycholog (język angielski), zgodnie z grafikiem zamieszczonym na stronie internetowej poradni, Tel.: 517 - 246 - 311

• Poradnia Psychologiczna- Pedagogiczna nr 16 

Anna Steinhagen - psycholog, psychoterapeuta  (język niemiecki) , zgodnie z grafikiem zamieszczonym na stronie internetowej poradni

Marek Radosława Kompowska - psycholog, doradca zawodowy (język angielski), zgodnie z grafikiem zamieszczonym na stronie internetowej poradni

Komunikat

Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Wawer uprzejmie informuje, że od 01.04.2020 r. utworzył na terenie Dzielnicy Wawer m. st. Warszawy Poradnię psychologiczną dla dzieci i młodzieży oraz Oddział dzienny psychiatryczny rehabilitacyjny dla dzieci i młodzieży. W ramach ośrodka utworzonego w budynku Przychodni przy ul. Korkowej 87 przyjmować będą wykwalifikowani i doświadczeni lekarze psychiatrzy oraz psycholodzy.

W ośrodku prowadzona będzie terapia dla dzieci i młodzieży do 21 roku życia z następującymi jednostkami chorobowymi:

•        Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii i urojeniowe,

•        Zaburzenia nastroju,

•        Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną,

•        Zaburzenia odżywiania,

•        Upośledzenia umysłowe,

•        Zaburzenia rozwoju psychicznego,

•        Zaburzenia zachowania i emocji

W ramach ośrodka udzielane będą świadczenia:

•        Obejmujące diagnostykę,

•        Leczenie i rehabilitację Pacjentów z zaburzeniami psychicznymi i psychotycznymi ze znacznymi zagrażającymi lub utrwalonymi zaburzeniami funkcjonowania życiowego

•        Konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

Pacjentami ośrodka będą dzieci i młodzież potrzebujący kompleksowej pomocy psychiatrycznej i psychologicznej, których stan zdrowia nie wymaga całodobowej hospitalizacji.

W celu zapisania się do Poradni psychologicznej dla dzieci i młodzieży lub Oddziału dziennego psychiatrycznego rehabilitacyjnego dla dzieci i młodzieży prosimy o kontakt z rejestracją: ul. Korkowa 87, 04-526 Warszawa tel. (22) 439-93-80

 

Skąd wziąć sprzęt do zdalnej nauki?

Zapraszam do zapoznania się z artykułem umieszczonym pod linkiem:

https://operon.pl/Aktualnosci/Edukacja-w-Polsce/Skad-wziac-sprzet-do-nauki-zdalnej?utm_source=SARE&utm_medium=email&utm_campaign=Jak+madrze+i+spokojnie+przezy%C4%87+ten+czas

W przypadku wyj atkowych trudności ze sprzętem istnieje mozliwość wypozyczenia go ze szkoły (kontakt przez sekretariat)

 

Krótki filmik o koronawirusie

https://www.youtube.com/watch?v=H0mx90NbvuM&feature=youtu.be&fbclid=IwAR1fHYSZOyByIo5TEs4wnZoDtE_Jgdph1-2sZtbF0AWdWk31GVR49b0mGno

Ekipa twórców: Dinksy w składzie: Ula Szwed, Justyna Świerczek, Alicja Woźnikowska,

 

Polecam bajkę o Złym Królu Wirusie i Dobrej Kwarantannie

https://d-pt.ppstatic.pl/k/r/1/8b/08/5e6f51705416d_z.pdf?1584353648

             

Jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie?  8 kroków do opanowania lęku

Pandemia koronawirusa wzbudza strach i panikę nie tylko wśród dorosłych, ale również dzieci. Ograniczenia nałożone przez polski rząd – w tym zamknięcie szkół, przedszkoli i żłobków, wielu placówek kultury i zalecenia, aby pozostać w domu – choć są konieczne, mogą rodzić niepokój, a nawet bunt wśród młodzieży. Jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie, tłumaczy dr Magdalena Śniegulska, psycholog z Uniwersytetu SWPS.

Różnimy się między sobą i różnią się też nasze dzieci. Są takie, które w obecnej sytuacji czują pewne podekscytowanie, ciekawość, a nawet radość. W końcu nie trzeba chodzić do szkoły i tyle nowych ciekawych rzeczy dzieje się wokół.

        Są jednak i takie, które z dużym niepokojem i lękiem stale sprawdzają portale informacyjne, dopytują dorosłych, poszukują informacji o zagrożeniu. Jeszcze inne mówią: dość! Już nie mogą oglądać, słuchać, czytać i rozmawiać na temat zagrożenia koronawirusem. Wszystkie, nawet te szczęśliwe, z różnym natężeniem  i częstotliwością odczuwają nieprzyjemne emocje.

Ten strach, zupełnie zrozumiały w obecnej sytuacji, wymaga od rodziców szczególnego zaopiekowania się swoimi dziećmi.

Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc:

1. Obserwujmy – siebie i nasze dzieci. Nie tylko pod kątem infekcji, ale i tego, jak emocjonalnie radzimy sobie z zastaną rzeczywistością. Jakie jest nasze dziecko? Jak reaguje na tę sytuację, jak reaguje na nas? Czy dopytuje? Czy unika rozmów? Czy sądzi, że musi nas chronić i robi dobrą minę do złej gry? Czy może (przynajmniej na razie) wygląda na to, że sytuacja go nie przeciążą?

A jak my się zachowujemy? Czy epidemia, zagrożenie jest stale obecne w naszych rozmowach? Czy nieustannie sprawdzam wiadomości? Czy może unikamy tematu i nie chcemy o tym rozmawiać? Jak nasza postawa działa na syna czy córkę?

2. Bądźmy gotowi do rozmowy – przygotujmy sobie zestaw 3-4 rzetelnych faktów, którymi możemy się podzielić z naszym dzieckiem. Czasem trzeba będzie powtórzyć je wielokrotnie – dzieci lubią upewniać się, że nie „ściemniamy” i wiemy, co mówimy. Bądźmy gotowi na konfrontację z fakenewsami („Tato, a Marcin powiedział…”).

Nie warto jednak przekazywać dzieciom niesprawdzonych treści, niezliczonych supertajnych informacji, czy dramatycznych nowin (np. „Jest kolejna ofiara!”). Bądźmy w tych rozmowach spokojni, opanowani i rzeczowi !

Jeśli sami jesteśmy kłębkiem nerwów i mimo szczerych chęci nie udaje się nam zachować spokoju, zastanówmy się, kto z naszego otoczenia mógłby taką rozmowę przeprowadzić? Może wujek ratownik, pielęgniarz, ciocia lekarka czy nauczycielka biologii?

Ustalmy z nimi wcześniej, czego potrzebujemy i jak chcielibyśmy, aby taka rozmowa wyglądała. Dobrze jeśli jest to dla naszego dziecka bliska osoba, do której ma zaufanie, którą lubi. Mówmy szczerze „nie wiem”. „Ile to będzie trwało?”, „czy wszyscy zachorujemy?”. Takie pytania mogą szokować, złościć.

Po pierwsze, zachęcam do tego, by cieszyć się, że dzieci traktują nas jako ważne źródło informacji, mają do nas zaufanie. Czasem możemy ostudzić różne niepokoje, jednak na niektóre pytania nie znamy przecież odpowiedzi. Nikt z nas nie wie, ile będzie trwała ta sytuacja. I o swojej niewiedzy warto szczerze mówić. Choć część rodziców/nauczycieli/opiekunów się tego obawia, ta szczerość buduje zaufanie.

3. Rozmawiajmy o tym, jak radzić sobie z lękiem – opowiedzmy dzieciom, co my robimy, żeby trudne myśli niepodzielnie nie zapanowały w naszej głowie (czytanie książek, oglądanie komedii, gry). Pytajmy, co im pomaga? Dzieci są w tym bardzo kreatywne i mogą nas zaskoczyć swoimi pomysłami, z których i my możemy korzystać.

Sprawdzimy też, czego potrzebują w tej sytuacji. Zastanówmy się, co możemy wspólnie zrobić, aby zachować dobry nastrój. Umówmy się na jakiś kod – sygnał, kiedy ktoś z członków rodziny poczuje, że ten smutek go dopada. Ustalmy, kiedy potrzebujemy samotności, a kiedy towarzystwa innych ludzi.

Szczerze rozmawiajmy o tym, że i my dorośli przeżywamy trudne emocje, ale znamy sposoby, aby sobie z nimi radzić! W tych rozmowach ważne jest zachęcanie do tropienia lęków niewypowiedzianych – czasem to, co dzieci mają w głowie, jest dużo straszniejsze od rzeczywistości! Kiedy taki lęk ujrzy światło dzienne, traci na swojej mocy no i można się nim zaopiekować (to trochę jak z koszmarami sennymi). Jeśli to jest możliwe, dajmy dziecku czas na płacz, złość i inne trudne emocje.

4. Wskazujmy na czasowość pewnych ograniczeń czy rozwiązań – szczególnie dla nastolatków, obecna sytuacja może być bardzo trudna. Mogą mieć poczucie zamachu na ich podstawowe prawa i ograniczanie wolności. Rozmawiajmy z nimi o tym. Pokazujmy terminowość tych rozwiązań i to, czemu one mają służyć.

5. Bądźmy odpowiedzialni – ta sytuacja może być świetną lekcją empatii, wrażliwości i właśnie odpowiedzialności za wspólnotę: rodzinną, klasową czy sąsiedzką. Nasze zachowania przekładają się bezpośrednio na rozprzestrzenianie wirusa, a więc na życie i zdrowie innych ludzi.

Nie oszukujmy – starajmy się być spokojni, nie panikujmy. Kiedy rozmawiamy o rzeczach trudnych, ulegamy emocjom, a przyłapuje nas na tym młody człowiek i zadaje pytanie, co się stało? Nie ucinajmy rozmów i nie twórzmy tajemnic, bo to jest pożywką do karmienia lęków. Ochłońmy i nawet jeśli nie od razu, to wyjaśnijmy dziecku, co się stało, czego było świadkiem.

6. Zadbajmy o potrzeby dzieci – nasi podopieczni, podobnie jak dorośli, potrzebują rozmowy z bliskimi koleżankami czy kolegami. Zadbajmy o to. Pamiętajmy o nowych technologiach – to dobry moment, żeby z nich korzystać.

7. Uczmy się razem zdrowych nawyków, bądźmy wzorem do naśladowania. Pokażmy, jak myć ręce, jak zasłaniać usta, jak dbać o wypoczynek, odpowiedni sen i dobry nastrój. Rozmawiajmy o tym, co trudne, o zagrożeniach i co z nimi robić.

8. Zadbajmy o innych – a może w tej trudnej sytuacji spróbujemy zająć się czymś użytecznym? Może razem z dzieckiem wesprzemy słabszych, którzy potrzebują naszej pomocy?

Unikajmy:
1. Słuchania własnych lęków. To nie są najlepsi doradcy. Pewnie nie da się tego zupełnie uniknąć, ale przynajmniej nie podejmujmy ważnych decyzji pod wpływem silnych emocji. One na ogół utrudniają nam dostęp do racjonalnego działania. We „mgle emocjonalnej” trudno bezpiecznie „wylądować”.

2. Utożsamiania własnych emocji z emocjami syna czy córki. Dzieci są odrębnymi istotami! Mogą się wprawdzie zachowywać dokładnie jak my, ale powód tego zachowania czy emocja, która za tym stoi, może być już zupełnie inna! Bądźmy więc wrażliwi na ich odrębność i nie zakładajmy z góry tej emocjonalnej syntonii. 

3. Zmuszania dziecka do opowiadania o tym, co czuje w tej trudnej sytuacji. To wprawdzie ważna dla nas wiedza, ale nie zawsze i nie dla każdego dostępna. Jeśli dziecko stawia opór – nie zmuszajmy! Przypominajmy, że jesteśmy, na tę rozmowę gotowi, ale czekamy na jego sygnał. Możemy też dopytać, czy jest coś, co ułatwiłoby taką rozmowę.

4. Mówienia: „Wszystko będzie okey”, jeśli sami w to nie wierzymy.

5. Sugerowania, co dziecko powinno czuć w podobnej sytuacji.

6. Składania obietnic, których nie możemy dotrzymać.

dr Magdalena Śniegulska, psycholog

Link do artykułu:

https://mamadu.pl/146129,jak-rozmawiac-z-dziecmi-o-koronawirusie-8-krokow-do-opanowania-leku