18 kwietnia 2020 r. będziemy obchodzić 50- lecie nadania szkole imienia wybitnego sportowca okresu międzywojennego Bronisława Czecha.
Pięćdziesiąt lat temu, 18 kwietnia 1970 r., podczas podniosłej uroczystości Szkoła Podstawowa nr 86 zyskała wspaniałego Patrona w osobie Bronisława Czecha. W tym wyjątkowym dniu, zaszczyciły nas swoją obecnością siostry Bronisława Czecha, panie Janina Kapłan i Stanisława Walczak. Otrzymaliśmy wtedy Sztandar Szkoły, który został ufundowany przez Zarząd Główny AZS. W imieniu AZS sztandar wręczał wybitny sportowiec Waldemar Baszanowski.
Czas upłynął szybko, a my nadal szczycimy się swoim Patronem, przybliżając jego sylwetkę młodym pokoleniom uczniów. Pamięć o Bronisławie Czechu należy pielęgnować i dbać o nią najstaranniej, bowiem nasz Patron był człowiekiem wyjątkowym! Na trwale, jako sportowiec, wpisał się w karty historii sportów zimowych. W czasie II wojny światowej był wzorem męstwa, odwagi i niezłomności.
Kim zatem był Bronisław Czech… urodził 25 lipca 1908 roku w Zakopanem, w rodzinie Józefa i Stanisławy Czechów. Około ósmego roku życia zaczął jeździć na nartach, które konstruował, podobnie jak jego rówieśnicy, domowym sposobem. Jako dwunastoletni chłopiec odniósł pierwszy sportowy sukces w zawodach narciarskich zorganizowanych w Zakopanem. W nagrodę za zwycięski bieg płaski otrzymał wymarzone, piękne narty. Od wczesnego dzieciństwa wykazywał również uzdolnienia artystyczne. Pięknie malował, rzeźbił, grał na akordeonie i skrzypcach. Jesienią 1920 roku rozpoczął naukę w Szkole Przemysłu Drzewnego na kierunku snycerstwo. Poza zajęciami w szkole Bronisław Czech intensywnie trenował. Był czynnym członkiem Sekcji Narciarskiej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W miesiącach letnich z powodzeniem uprawiał wspinaczkę wysokogórską. Pierwszy sukces taternicki Bronka to wejście na Kozi Wierch. Wspólnie z bratem Władysławem uprawiał kolarstwo. Trenowali na trasie Zakopane - Kraków. Czynił również postępy w lekkiej atletyce.
Bronisław Czech był człowiekiem wielu pasji, ale narciarstwo ukochał najbardziej. Uczestniczył w europejskich mistrzostwach w Cortina d`Ampezzo, trzy razy reprezentował Polskę na Igrzyskach Olimpijskich: w 1928 roku w St. Moritz, w 1932 roku w Lake Placid, w 1936 roku w Garmisch – Partenkirchen. Siedem razy reprezentował Polskę na Mistrzostwach Świata (1929, 1930, 1931, 1933, 1934, 1935, 1937 ), dwadzieścia razy był mistrzem Polski w kombinacji klasycznej i alpejskiej, biegu zjazdowym, skokach, slalomie i sztafetach. Co roku Bronisław Czech znajdował się w pierwszej dziesiątce rankingu "Przeglądu Sportowego" na najlepszego polskiego sportowca.
W 1930 roku Bronisław został powołany do wojska. Znalazł się w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich stacjonującym w Bielsku - Białej. Niedługo potem otrzymał dyplom pilota szybowcowego. Po powrocie z wojska w 1932 roku został dopuszczony do egzaminu w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zrezygnował jednak z kariery artysty i przeniósł się do Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego. Zakres jego sportowych zainteresowań wzbogacił się o żeglarstwo. W 1932 roku został honorowym nauczycielem w stopniu trenera i autorem pierwszego podręcznika o zaprawie narciarskiej. Był aktywnym członkiem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a przysięgę składał na ręce generała Mariusza Zaruskiego. Rok po zakończeniu studiów zorganizował na Gubałówce pokaz lotów szybowcowych. Nadal z pasją uprawiał taternictwo i malarstwo. W 1938 roku otworzył sklep na Krupówkach ze sprzętem narciarskim i taternickim. Jego pożegnanie z narciarstwem wyczynowym następuje na Mistrzostwach Świata rozegranych w Zakopanem z początkiem 1939 roku.
Kiedy wybuchła wojna, 1 września, Bronisław z bratem Władysławem i kolegami wyruszyli do Krakowa. Mieli iść do Rumunii, ale po miesiącu wrócili do Zakopanego. Zajęli się przerzutem uczestników Kampanii Wrześniowej za granicę przez Tatry.
14 maja 1940 roku Bronisław Czech został aresztowany przez Gestapo. Był przesłuchiwany w "Palace" - Katowni Podhala. Wieczorem przewieziony został do więzienia przy ulicy Nowotarskiej. W dwa dni później wraz z innymi więźniami, przeważnie sportowcami z Zakopanego, odesłano go do więzienia w Tarnowie.
14 czerwca 1940 roku został przewieziony transportem kolejowym do obozu koncentracyjnego Auschwitz - Birkenau. Otrzymał numer 349. W obozie znęcano się nad nim w wymyślny sposób. Rzekome ćwiczenia wykończyły niejednego. Po kwarantannie Bronek był wyczerpany i przygnębiony. Niemcy wielokrotnie proponowali mu współpracę za cenę wolności. Chcieli, by był trenerem niemieckich narciarzy. Bronisław Czech pragnął być Polakiem do końca. Życie obozowe było straszne. Wspólnie ze swoim znajomym, Izydorem Łuszczkiem, ciężko pracował w stolarni. Potem został przeniesiony do innego komanda, rozpoczął pracę w "obozowym muzeum". Wiosną 1944 roku sprzątał biura esesmanów. Lata morderczej pracy, przebywania w nieludzkich warunkach sprawiły, że w kwietniu 1944 roku ciężko zachorował. Umieszczono go w obozowym szpitalu. Zmarł 5 czerwca 1944 roku. Symboliczna mogiła Bronisława Czecha znajduje się na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.
Bronisław Czech
jest dla nas wzorem do naśladowania!
Aneta Moryń
